Ludzie są jak wiatr. Jedni lekko przelecą przez życie i nic po nich nie zostaje, drudzy dmą jak wichry, więc zostają po nich serca złamane, jak jakies drzewa po huraganie. A inni wieją jak trzeba. Tyle, żeby wszystko na czas mogło kwitnąć i owocować. I po tych zostaje piękno naszego świata...
- Krystyna Siesicka "Ludzie jak wiatr"

22 września 2011

20 września 2011

1 września 2011

Witam na moim blogu

Dziękuję, że odwiedzasz moja stronę. Jeśli chcesz wyrazić opinię na temat moich prac - zapraszam do dyskusji.  
Serdecznie zapraszam.:)





Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...