Ludzie są jak wiatr. Jedni lekko przelecą przez życie i nic po nich nie zostaje, drudzy dmą jak wichry, więc zostają po nich serca złamane, jak jakies drzewa po huraganie. A inni wieją jak trzeba. Tyle, żeby wszystko na czas mogło kwitnąć i owocować. I po tych zostaje piękno naszego świata...
- Krystyna Siesicka "Ludzie jak wiatr"

19 października 2011

Czarne na białym:)

Stworzone na szybko przed imprezą:)



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...