Ludzie są jak wiatr. Jedni lekko przelecą przez życie i nic po nich nie zostaje, drudzy dmą jak wichry, więc zostają po nich serca złamane, jak jakies drzewa po huraganie. A inni wieją jak trzeba. Tyle, żeby wszystko na czas mogło kwitnąć i owocować. I po tych zostaje piękno naszego świata...
- Krystyna Siesicka "Ludzie jak wiatr"

31 stycznia 2012

Winogronko...

W natłoku przedferyjnych obowiązków w końcu znalazłam chwilkę, żeby dokończyc wisior... W połowie pracy miałam go do kosza wyrzucic bo nijak sznurki nie pracowały. Miał byc mniejszy jak poprzedni ale wyszedł całkiem ok.  


Etykiety:
o

5 komentarzy:

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...