Ludzie są jak wiatr. Jedni lekko przelecą przez życie i nic po nich nie zostaje, drudzy dmą jak wichry, więc zostają po nich serca złamane, jak jakies drzewa po huraganie. A inni wieją jak trzeba. Tyle, żeby wszystko na czas mogło kwitnąć i owocować. I po tych zostaje piękno naszego świata...
- Krystyna Siesicka "Ludzie jak wiatr"
Piękne talerze, zwłaszcza ten drugi i trzeci bardzo mi się podobają.
OdpowiedzUsuńPrzepiękne talerze, zwłaszcza te z różami,Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńcudne!!!
OdpowiedzUsuń