Ludzie są jak wiatr. Jedni lekko przelecą przez życie i nic po nich nie zostaje, drudzy dmą jak wichry, więc zostają po nich serca złamane, jak jakies drzewa po huraganie. A inni wieją jak trzeba. Tyle, żeby wszystko na czas mogło kwitnąć i owocować. I po tych zostaje piękno naszego świata...- Krystyna Siesicka "Ludzie jak wiatr"
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Maleństwo ale jakie urocze!!!
OdpowiedzUsuńPrześliczna.
OdpowiedzUsuńpozdrawiam
O rety cudna jest.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Kasia
piękny minimalizm, skromny i elegancki, takie lubie! :)
OdpowiedzUsuńŚwietna robota!
OdpowiedzUsuńNo jasne! Zapraszamy! Im nas więcej tym lepiej! :)
OdpowiedzUsuńII spotkanie rzeszowskiej grupy hand made - 27 maja o godz. 11 w muzeum etnograficznym w Rzeszowie! :-)
Przepiękna !
OdpowiedzUsuń