Ludzie są jak wiatr. Jedni lekko przelecą przez życie i nic po nich nie zostaje, drudzy dmą jak wichry, więc zostają po nich serca złamane, jak jakies drzewa po huraganie. A inni wieją jak trzeba. Tyle, żeby wszystko na czas mogło kwitnąć i owocować. I po tych zostaje piękno naszego świata...
- Krystyna Siesicka "Ludzie jak wiatr"

7 maja 2012

Sutaszowe maleństwo na rękę.

Zrobiłam przyjaciółce bransoletkę. Takie skromne maleństwo mi wyszło do kompletu z wisiorem, który dawno temu dostała ode mnie. Naczekała się trochę, ale cieszę się że jej się  prezent spodobał.   Kolczyki też dorobię, ale muszą nabrac urzędowej mocy:)



7 komentarzy:

  1. Maleństwo ale jakie urocze!!!

    OdpowiedzUsuń
  2. O rety cudna jest.
    Pozdrawiam
    Kasia

    OdpowiedzUsuń
  3. piękny minimalizm, skromny i elegancki, takie lubie! :)

    OdpowiedzUsuń
  4. No jasne! Zapraszamy! Im nas więcej tym lepiej! :)
    II spotkanie rzeszowskiej grupy hand made - 27 maja o godz. 11 w muzeum etnograficznym w Rzeszowie! :-)

    OdpowiedzUsuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...